Pytrix Westra zorgt voor enige podiumplaats
Burgum – Dat is wel eens anders geweest. We hebben het over de bezetting van het podium tijdens het nationale kampioenschap fierljeppen. Dat werd voor de tweede achtereenvolgende keer op de schansen in Burgum gehouden. Organisatorisch werd het een succes, maar sportief liet het hele Fryske fierljeppen het eigenlijk een beetje afweten, want van de vijf nationale titels gingen er slechts twee naar het heitelân. Te weten bij de meisjes en de vrouwen, de rest, de jongens, de junioren en de senioren heren was voor de vertegenwoordigers van de PHB, de Polsstok Bond Holland. Met name bij de mannen senioren lieten de Friese deelnemers het afweten. In sportief opzicht was het overigens, zeker objectief bekeken, mede door de welhaast ideale omstandigheden, een alleszins geslaagd evenement.
corona
Vorig jaar werd dit NK ook in Burgum gehouden, maar toen werd het evenement zwaar getekend door de toen rondrazende corona. Dat was deze keer een stuk aangenamer, al werd er wel degelijk ‘aan de poort’ gecontroleerd. Gelukkig had met daarvoor ‘eigen mensen’ gekozen en dat betekende dat een en ander vlot verliep. Ik heb een van mijn zoons zo ver gekregen om de benodigde app op de telefoon, die overigens van mijn vrouw is, ik heb zelf nog een stokoude Nokia, te installeren. Die Nokia mag ik van mijn jongens niet wegdoen: “Dy wurdt aanst jild wurdich… as museumstik.” Maar ik heb dus geen probleem om binnen te komen, dat zou ook de eerste keer zijn geweest. “Dêr op ‘e bult is in perstribune, dêr is wol in plakje foar dy”, aldus de uiterst vriendelijke mevrouw die mij ontvangt. “Mar”, zegt ze er met een brede glimlach achteraan, “dy kennende silst wol in eigen plakje ha.” Dat heeft ze goed gezien, ik zit liever niet achter een tafel, dan zit ik ‘vast’ en dat is lastig met een camera. Ik zoek dus mijn vaste stek op, op zeg maar de zuidelijke polderdijk, naast de bus van de Omrop. Ik heb de zon in de rug en kan de hele accommodatie prima overzien. Ik ben vroeg, zoals gebruikelijk, ik hou ervan om alles even goed te bekijken en bovendien zijn de deelnemers zich al aan het klaarmaken en dat levert altijd reuring op. Ik kan mooi even kijken wie er allemaal al zijn. Er mogen niet meer dan 750 toeschouwers binnen en die lijken er ook wel zo ongeveer te zijn. De Friezen en de Hollanders, want eigenlijk is dit een als NK verpakte ‘stammenstrijd’ tussen de twee rivaliserende polsstokbonden hebben zich al geïnstalleerd op hun vaste plekken. Het zijn de gasten, de Hollanders dus, die het meeste lawaai maken, de Friezen zijn wat rustiger, alleen de fanclub van Wisse Broekstra laat ondubbelzinnig weten dat ze er zijn en wie hun favoriet is. Recht tegenover mij op wat zo ongeveer de eretribune moet zijn, zitten de genodigden, waaronder burgemeester Jeroen Gebben van Tytsjerksteradiel en naast hem zit Oebele Brouwer, zijn collega van Achtkarspelen. Ook wethouder Gelbrig Hoekstra, zij heeft sport in haar portefeuille en ze is bovendien een echte sportliefhebber, geeft acte de présence. Het loopt inmiddels tegen tweeën en dan is het Hans Helmholt die namens de organisatie het woord neemt. Hij heet iedereen welkom, prijst op voorhand alvast de deelnemers, maar ook het publiek en natuurlijk de weergoden, het is werkelijk schitterend nazomerweer, maar refereert ook nog even aan de man die deze club heeft opgericht, fierljep-icoon Eelke Scherjon, zijn naam leeft nog altijd voort middels de Eelke Scherjon Memorial, een van de wedstrijden van het fierljepseizoen in Burgum.
‘begjinne’
En dan is het zo ver, we kunnen beginnen. Het publiek zit er klaar voor, de deelnemers zijn voorgesteld en de commentatoren zitten hoorbaar in de startblokken. Dat zijn er traditioneel twee, elk van de beide bloedgroepen neemt zijn deel van het commentaar voor zijn rekening. Dat doen ze in feite prima, ware het niet dat ze in hun enthousiasme elkaar regelmatig ‘voor de voeten lopen’, met andere woorden ‘sy prate trochelkoar’ en daarmee wordt het af en toe behoorlijk chaotisch. Ik zit vlak bij een van de luidsprekers en na afloop bonzen mijn oren, tamelijk vermoeiend dus. De stemming onder het publiek is prima, iedereen is blij dat er weer een wedstrijd met publiek gehouden kan worden en bovendien heeft zo’n nationaal kampioenschap toch altijd een heel specifieke dimensie. Al is het wel zo dat menig Friese deelnemer stiekem liever de FK wint dan dit NK. Maar zo’n titelstrijd heeft natuurlijk toch wel de nodige uitstraling, zoiets staat mooi op je fierljep-cv.
meisjes
Bij het FK heet deze categorie ‘famkes’, maar de beleefdheid eist nu eenmaal dat het hier vanmiddag over meisjes gaat, de jongste groep dus. Er is eigenlijk maar één echte favoriet en zij is vanwege haar pompeblêdenshirt duidelijk herkenbaar. Dat is Hanneke Westert uit Sneek. Bij het FK in Winsum lukte het haar niet, toen moest ze de duimen leggen voor Inger Haanstra, maar deze zaterdagmiddag in Burgum laat ze er geen twijfel over bestaan wie hier de beste is. Met haar 16.23m verwijst ze Suzanne Mulder uit Vlist met 15.40m en diezelfde Inger Haanstra met 14.49m naar respectievelijk het zilver en het brons.
dames
Daar heeft Fryslân een aantal ijzers in het vuur en een van die ijzers heet Pytrix Westra, zij komt uit voor de organiserende Ljeppersklup Burgum. Zij komt voor de eerste keer uit in de dames-categorie en zo’n overgang is bepaald niet eenvoudig. Maar zij heeft talent, we mochten dat al een aantal jaren geleden opmerken en dus behoort zij bij elke wedstrijd waar ze aan deelneemt tot de kanshebbers, misschien wel tot de favorieten. Maar om zich deze middag ‘yn de krânsen’ te springen zal ze moeten afrekenen met ljepsters van naam en faam als Marit van der Wal, Tessa Kramer en Sigrid Bokma. Maar haar eerste opdracht is zich te plaatsen voor de finale à trois. Haar eerste beide sprongen in die voorronde zijn niet goed genoeg en dus laat ze het op die derde en beslissende aankomen. Ik krijg even de gelegenheid om haar persoonlijk aan te moedigen: “Sjoch Pytrix, ik bin hjir spesjaal foar dy kaam en no ferwachtsje ik wol datsto dy finale hellest, oars klopt myn ferhaal strak foar gjin meter. Dus, set him op!” Ze grijnst: “Ik sil myn bêst dwaan.” Dat doet ze, want middels die laatste sprong plaatst ze zich voor die eindstrijd, samen met Sigrid Bokma en Marit van der Wal. Die laatste beide maken er een spannend gevecht van dat uiteindelijk met 16.31m door Marit van der Wal in haar voordeel wordt beslist. Sigrid Bokma komt tot 16.22m en Pytrix Westra pakt het brons met 15.64m, wat overigens wel degelijk een persoonlijk record is. Knap gedaan en, om er een passend cliché tegenaan te gooien: ‘har tiid komt noch’.
jongens/junioren
Bij de jongens komt Fryslân wat de finaleplaatsen betreft niet in het stuk voor. Roy Velis wint met 19.33m, voor Karsten Klarenbeek met 18.38 en Rick Cazant met 17.95m. Bij de junioren, zeg maar wat ze in Vlaanderen de ‘beloften’ zouden noemen, heeft Fryslân een paar ‘heisse Favoriten’ in de personen van Rutger Haanstra en Wisse Broekstra. Beiden hebben in het afgelopen seizoen de nodige indruk gemaakt en van hen wordt dus het nodige verwacht. Maar dan zullen ze af moeten rekenen met ene Reinier Overbeek, een boomlang springfenomeen, een echte atleet. Het wordt een geweldige strijd, zonder meer een van de hoogtepunten van dit NK. Het publiek, voorop natuurlijk zijn Hollandse supporters, maar ook de Friese toeschouwers, gaan uit hun dak als deze superspringer er een formidabele 21.22m uitgooit. Zijn Friese opponenten komen niet in de buurt, al is de 20.53 van Rutger Haanstra niet verkeerd natuurijk. Maar hij komt niet verder dan het zilver, Wisse Broekstra doet het met 19.92m ook lang niet slecht, maar de krans is voor Reinier Overbeek.
senioren
In deze categorie zijn het drie Hollanders die de strijd domineren. Winnaar wordt, toch wel verrassend, uiteindelijk Wouter van Midden met 21.42m voor good old, al is dat laatste hem niet aan te zien, Jaco de Groot met 21.03m en Erwin Timmerarends met 20.90m. De beide Friese finalisten, Oane Galama en Sytse Bokma doen het niet slecht, maar ze komen toch niet in de buurt van de krans met respectievelijk 20.27 en 20.11m. Nard Brandsma haalt zelfs de eindstrijd niet, toch wel teleurstellend.
conclusie
De ljeppersklup Burgum kan als organiserende vereniging ‘grutsk en tefreden’ terugkijken op dit NK. Begunstigd door werkelijk schitterende ‘äussere Bedingungen’ liep alles op rolletjes, zowel organisatorisch als sportief. En niet onbelangrijk: de vrijwilligers van de EHBO hadden een rustige middag voorzover ik het kon bekijken.
Tekst en foto’s
Binne Kramer
